บันทึกเที่ยว ย้อนเวลาถิ่นวีรชน เยือนตลาดบ้านระจัน : เที่ยวกับติส

04:02:00 Pr informativeness 0 Comments

เราจะเจอป้อม อันใหญ่ๆ อันนี้เราสามารถเดินขึ้นไปถ่ายรูปด้านบนได้ แต่เราไม่ขึ้นเพราะขี้เกียจ
นอกจากจะมีตลาดแล้ว ที่นี่ยังมีพิพิธภัณฑ์เหล่าวีรบุรุษให้เราได้ศึกษา หรือเรียนรู้เกี่ยวกับ วีรกรรมของเหล่าคนบางระจัน
 จุดนี้เป็นจุดที่ให้ปล่อยปลา
 ตอนแรกเดินเข้ามา แม่งร้างปะวะ ทำไม ทางนี้ของมันน้อยๆ
อ่อ เดินเข้าผิดฝั่ง 55555 นี่มันหลังตลาด
เริ่มเดินหาของแดกกันได้แล้วจ๊าาา เริ่มกันที่ปลาเผาบ้านระจัน

 สำหรับคนที่ห่วงแดก ไม่ต้องกลัว เค้ามีที่สำหรับให้นั่งแดกได้ แต่นั่งแดกมันไม่ได้ฟิลอ่ะ ต้องเดินแดกไปเรื่อยๆ นี่สิคนจริง

อยากจะให้ลองแดก เหมือนกู กับเมนูนี้ ข้าวหมาก

 ด้วยความที่กูไม่รู้ไงว่าข้าวหมาก คืออะไร ในหัวของกูคือ แม่งต้องเหมือนข้าวเหนียวมูล หวานๆ มันๆ อร่อยแน่อีดอก กูก็ถามอิแม่ค้าไปว่า
กู : แม่ค้าจ๊ะ อันนี้รสชาติมันเปนไงอ่ะ
แม่ค้า : ก็ต้องลองดูนะ
กู : มันเหมือนข้าวเหนียวมูลปะ
แม่ค้า : ไม่เหมือนจ๊า ลองดู
กู : มันจะอร่อยปะ
แม่ค้า : อร่อยจ้า บางคนก็เรียกว่าข้าวเมานะ (กูก็คิดว่า ข้าวเมาคือสำเนียงสมัยก่อนแน่ๆ) อีดอก เดี๋ยวมึงรู้เลย

 กูเลยหันไปถาม คนที่มาด้วยกัน มันอร่อยปะ แม่งบอก ลองดู (เหมือนอิแม่ค้า)
กูก็เลย เออลองก็ได้ จ่ายเงิน แกะฝา
แล้วคนข้างๆ นี่บอกว่าไรรู้มะ เราว่าเทอกินได้แค่คำเดียว
กู : ทำไม ไม่อร่อยหรอ
G : เออ เชื่อดิว่าคำเดียว

เมื่อกูตักเข้าปากเท่านั้นแหละ อีเหี้ยเอ้ยยยย กูสรรหาคำบรรยายรสชาติของมันไม่ได้เลย แหยะๆ ขนลุกๆ เย็นๆ เหม็นๆ อีเหี้ยเหล้าขาวหมัก กูก็ อื้อๆๆๆๆๆๆ ไม่แดกแล้ว

แม่ค้า : อร่อยมั้ยจ๊ะ รสชาติเป็นไง
กู : หน้าเสีย // ก็ .... อธิบายรสชาติไม่ได้เลย แต่ก็ไม่ได้แย่นะ พร้อมฝืนทำหน้ายิ้ม
G : ขำกู แล้วบอกว่า เห็นมะบอกแล้วว่าเทอกินได้คำเดียว
กู : พาเค้าไปกินน้ำเดี๋ยวนี้ ต้องกลั้วปาก จะไม่ไหวแล้ว เร็ว // พร้อมดึงตัวไปร้านน้ำด้วยความไวแสง
กู : แม่ง แดกกันไป้ได้ไงวะ โอ้โห รสชาติสะพรึงมาก
G :แหมต่อหน้าแม่ค้าทำยิ้ม กลั้นรสชาติสุด เกรงใจแม่ค้าหรอ
กู : เออ สิ ลองบอกว่า รสชาติเหี้ยมากๆๆๆๆ แม่ค้าคงหยิบด้ามมีดไล่ฟัน มั้ย ดีนะ 15 บาท ถ้าแพงกว่านี้คงร้องไห้ 555
ลืมๆ ไส้อั่วของนางอร่อยมากกกกกกก ไส้แน่น ห้อม หอมมม
 แม่ค้าขายน้ำสมุนไพรผู้ช่วยชีวิตลิ้น ในการแดกข้าวหมาก
นางน่าร๊ากกก มากก บอกว่าขอถ่ายรูปได้มั้ยจ๊ะ นางเดินดิ่งออกมาหน้าร้านยืนโพสท่าให้เลยจ๊าาา
นางขายน้ำอัญชัญ กับกระเจี๊ยบ
 ชื่นใจเวอร์ หอม หวาน คือดีอ่ะ สนชื่นเว่ออออออ
แวะถ่ายรูปแปปป
พอเริ่มเข้าช่วงบ่าย คนเริ่มมากันเยอะขึ้นแล้ววว คึกคักดี
 นี่ๆๆๆ อันนี้เห็นคนต่อคิวซื้อเลยนะ แม่งต้องอร่อย แต่นี่ไม่ได้แดกไง มันจริงจังเกินไป

 นี่เป็นเด็กในตลาดนะ ลูกของแม่ค้าที่นี่เค้าก็ให้ใส่ชุดไทยสมัยบางระจันด้วย เพื่อความสมจริง และมันเป็นอะไรที่คนที่นี่เค้าใส่ในทุกรายละเอียด ไม่ใช่แค่แบบชุดไทยสมัยก่อนอะไรก็ได้ ที่นี่ต้องสมัยบางระจันเท่านั้น
 ดอกบัวที่นี่สวยอ่ะ

เดินหาของแดกกันต่อไป

 ตอนแรกเดินผ่านแม่ง เอ๊ะ!! ถึงกับต้องถอยมาดู นึกว่าจะมียาดองขายซะแล้ววววว 5555
ชอบความคิดของคนที่นี่มาก เค้าเป็นในแนวทางเดียวกันดีนะ ของตกแต่งเล็กๆ น้อยๆ ยังทำมาจากไม้ หรือของที่คนในสมัยก่อนใช้กันจริงๆ

 เดินมาเรื่อยๆ ในตลาดไม่ได้มีแต่ของแดกนะ เค้ามีการตีดาบโชว์ ให้ดู แบบเออแม่งเหมือนในหนังเลยว่ะ

 ป้ายนี้ คนท้องท้านฟรี คนพิการทานฟรี ไม่มีเงินทานฟรี แล้วเป็นตุ๊ดทานฟรีมั้ยคุณพี่ 555
นางขำ 55555
นี่ก็ถามอีก ไม่มีเงินกินฟรีจริงปะ
นางก็บอกว่าฟรีจ๊าาา กูเลยบอกว่า อ่อไม่มีเงินอ่ะ ฟรีปะ
นางไม่ตอบกูเลยจ๊า อีดอก 55555 แต่อร่อยอยู่นะ เข้าไปแซวนางได้
 มันแบบว่า กรอบมากกกก ขนาดที่ใส่น้ำจิ้มยังเป็นใบตองเลย เห็นมะทุกร้านที่นี่เค้าเก็บทุกเม็ดจริงๆ
 เจอขนมไข่เหี้ย หน่อยเปนไงงงงง แค่เห็นรูปเหี้ยก็สะดุดตาแล้ว

มาถึงคนนี้ นางแบบฮามาก นางเห็นกูถือกล้องใช่ปะ นางบอกมาถ่ายป๊าหน่อยสิจ๊ะ แหมคนสวยอย่างป๊าเนี่ยต้องถ่ายเยอะๆ นะ กูก็เดินเข้าไปถ่ายนาง นางมีการบอกอีกว่า "ห้ามลบนะ" 55555
ปลาตะเพียนต้มเค็ม อันนี้อยากให้ลอง หาร้านอร่อยๆ ยากมาก


ขนมเด็กๆ สมัยยุค 90 จะให้เด็กสมัยนี้กินหมาก ก็คงไม่ใช่อ่ะ
เจอขนาดลูกชิ้นอันนี้ตายห่าไปเลย ถ้าซื้อมาแดก คงไม่ต้องแดกอะไรกันแล้ววันนี้
 ถ้าเดินจนเมื่อยแล้ว หรืออยากจะนั่งพักแดกอะไรซํกหน่อย ก็มีจุดให้นั่งเล่น ข้างๆ ลำน้ำ มันเย็นสบายดีจริงๆ
 การตกแต่ง ที่นี่ มันเป็นอะไรที่ลงตัว เหมือนอยุ๋ในหนังบางระจันจริงๆ ที่ไม่เหมือนคือไม่มีสงคราม ถ้ามีกูก็ไม่มาจ๊าาา
ดูไปดูมาแม่ง เหมือนบ้านแม่นาก เวอร์ชั่น ทรายแสดงเลยว่ะ 55555


ตรงจกลางตลาดยิ่งคึกคัก เพราะจะมีชาวบ้านแต่งชุดบางระจัน เดินขบวนให้เราได้ถ่ายรูป และยังมีการทำบุญ เพื่อถวายวัดอีกด้วย เที่ยวแบบนี้มันก็โอเคเลยยยย
พักแปป แก่แล้วเหนื่อย



หมาตัวเท่าควาย

ต้องบอกว่า ร้านนี้ต้องแดก จริงๆ!!!!
นกก๋วยจั๊บกะลา
ตอนแรกก็ลังเลจะแดกดีมั้ยน๊าา ก็ไปยืนๆ ดู ละแบบ เชี่ย น่าแดกว่ะ แม่งยูนีค
 ชอบร้านอาหาร อะไรที่แบบไทยๆ แบบนี้ดูออริจิดี
สั่งแล้ว ก็เดินเข้าไปแดกที่แคร่ด้านในจ๊า
 เครื่องปรุง

 นี่ก็เครื่องปรุง กับแคปหมู
น่ารักดีอ่ะะ ชอบบบบ
แม่ง โครตอร่อย ให้เยอะมาก ดูเหมือนถ้วยจะเล็กนะ แต่เครื่องนี่แน่นลืม รสชาติแม่งโอ้โห กูไม่ต้องปรุงก็อร่อยเว้ย ปกติกูต้องปรุงทุกอย่าง อันนี้ไม่ต้องจ๊าาา เด็ดมากบอกเลย
ราคาแค่ 25 บาท อีเหี้ย จะถูกไปไหน
ปล. ไม่ได้ให้กะลานะ ถ้าจะเอา 50 บาท
นั่งแดกแบบเพลินๆ ลมเย็นๆ แบบแดกเสร็จ ละอยากทิ้งตัวลงนอนแม่งตรงนั้น
 ราคาเบาๆ สบาย ท้อง
 อร่อยจริง ต้องเชื่อกู
อันนี้ก็น่าแดก หมูย่างสมุนไพร แต่แม่งมาซื้อไม่ทันหมดก่อน เซ็งมาก

น่าแดกปะ

 การแสดงของเด็กๆ ก็ช่วยๆกันนะ สนับสนุนดนตรีไทย

ชุดไทย อันนี้ขาย น่ารัก อยากได้ แต่คนข้างๆไม่ให้ซื้อ เซ็ง
ที่สำหรับเซียนพระ



นี่งายยย เราไปถ่ายรูปกับเค้าได้นะ
 เมื่อเดินแดกกันทั่วตลาดแล้ว เราก็ไปส่วนอื่นๆกันบ้าง
ได้ฟิลสมัยก่อนปะล่ะ ถ้าเดินกลางคืนนะเมิ้งง อย่างหลอน

ความเก่าแก่ของหมู่บ้านระจัน


 โซนนี้จะเป็น โซนไว้กราบไหว่ ตั่งต่าง
ความร่มรื่นนี้ ชอบมาก ที่เที่ยวแบบที่มีต้นไม้เยอะๆ

ก่อนกลับเราสามารถแวะไหว้พระกันได้นะ
ตอนแรกก็แบบ ยืนอยู่ข้างหน้า ถ่ายรูป ละก็นิ่งกันทั้งคู่ ไม่มีใครเดินเ้ข้าไป ละกันมามองหน้ากัน เราจะเข้าไปดีปะ 5555
กู : เราควรอยู่ข้างนอกก็พอ อย่าเอาคลบาปอย่างกูไปแปดเปื้อนเลย 55

สระน้ำ ของบ้านระจัน


          วันหยุดเสาร์-อาทิตย์ถ้าอยากออกไปหาที่เที่ยวผ่นคลาย ก็ลองไปเที่ยวชมตลาดไทยย้อนยุคบ้านระจัน จังหวัดสิงห์บุรีกันนะคะ ได้ทั้งเที่ยว กิน ช้อปปิ้ง และไหว้พระทำบุญ คุ้มขนาดนี้ อย่าพลาดเชียว :)